دو دستکش: یک استراتژی کاهش ریسک

خلاصه

فشارهای وارد شده بر روی دستکش جراحی امروزه - طول موارد، ابزار سنگین و/یا تیز، و مواد شیمیایی مورد استفاده در زمینه جراحی - تضمین حفاظت از مانع را ضروری می‌سازد.

زمینه

استفاده از دستکش های جراحی استریل به استاندارد بین المللی مراقبت در محیط بعد از عمل تبدیل شده است.با این حال، پتانسیل شکست مانع وجود دارد، با پتانسیل بعدی برای انتقال پاتوژن ها به بیمار و تیم جراحی.عمل دوتایی دستکش (پوشیدن دو جفت دستکش جراحی استریل) اغلب مکانیزمی برای مدیریت خطر احتمالی قرار گرفتن در معرض در حین جراحی در نظر گرفته می شود.

ادبیات مربوط به دو دستکش

در بررسی کاکرین در سال 2002، یافته های 18 مطالعه خلاصه شد.این بررسی، که محیط‌های جراحی مختلفی را پوشش می‌دهد و به چندین گزینه دستکش دوتایی می‌پردازد، نشان می‌دهد که دستکش دوگانه سوراخ‌های درونی‌ترین دستکش را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.مطالعات دیگر کاهش خطر 70٪ تا 78٪ را گزارش می دهند که به دوتایی دستکش نسبت داده می شود.

غلبه بر مخالفت‌های تمرین‌کنندگان

تمرین‌کنندگان در ابراز اعتراض به دستکش دوگانه، تناسب ضعیف، از دست دادن حساسیت لمسی و افزایش هزینه‌ها را ذکر می‌کنند.یک مسئله مهم این است که این دو دستکش چگونه با هم کار می کنند، به خصوص وقتی که بدون پودر هستند.چندین مطالعه پذیرش خوب دستکش دوگانه را بدون از دست دادن حساسیت لمسی، تمایز دو نقطه ای یا از دست دادن مهارت گزارش کرده اند.اگرچه دستکش مضاعف هزینه دستکش را برای هر پزشک افزایش می دهد، کاهش قرار گرفتن در معرض پاتوژن های منتقله از طریق خون و تبدیل احتمالی پزشکان نشان دهنده صرفه جویی قابل توجهی است.استراتژی هایی که ممکن است به تسهیل فرآیند کمک کند شامل به اشتراک گذاشتن داده ها در مورد دستکش دوگانه برای ایجاد توجیه برای پیاده سازی، جلب حمایت قهرمانان تغییر در دست، و ارائه یک ایستگاه دستکش است.